in zijn lange week bij papa...
- - -
ik sta aan de kantlijn met vele vragen
en sta zo stilletjes te staren
tot gij, o Rijn, uw geheim zult openbaren
en uw baren zullen aanvaarden
zich te openen voor mij
uw golven, die dapper deinen
die zonder grenzen zijn, of lijnen
die eeuwig onderduiken, nooit verdwijnen
zijn wat uw wateren woelen doet
ik sta aan de kantlijn met vele vragen
en sta zo stilletjes te staren
terwijl, o Rijn, uw geesten verder varen
maar hun geheimen niet verklaren
en ben biddend zo gebonden, voorgoed
~golo~
* * *
ach, laat toch dadelijk, de lieflijke Lente
die, uitbundig bloeiend, de zachte stralen
der schitterende zon uitstrooit over 't zand
de barre bodem van d'oude aarde bevruchten
zodat zachtjes groeiend de prachtige planten
pralend bloeiend groeien over het lege land
laat de kille koude Winter wijken
zodat de Lente haar plaats inneemt
en met haar helder licht verdrijvend
de diepe duisternis d'r macht ontneemt!
laat zo de wind voorzichtig waaien
door knoestige eik en slanke es
en gul en overal haar zaden zaaien
zaden van noot en vrucht en bes
~golo~
* * *
ach, laat toch dadelijk, de lieflijke Lente
die, uitbundig bloeiend, de zachte stralen
der schitterende zon uitstrooit over 't zand
de barre bodem van d'oude aarde bevruchten
zodat zachtjes groeiend de prachtige planten
pralend bloeiend groeien over het lege land
laat de kille koude Winter wijken
zodat de Lente haar plaats inneemt
en met haar helder licht verdrijvend
de diepe duisternis d'r macht ontneemt!
laat zo de wind voorzichtig waaien
door knoestige eik en slanke es
en gul en overal haar zaden zaaien
zaden van noot en vrucht en bes
~golo~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten