Paradijs rovers

gisteravond de aftrap gegeven voor een weekje
rondom Columbus - ons eigen "projectweekje"
zeg maar...

(vanuit verschillende "vakken" - geschiedenis, 
Nederlands, Engels, ethiek,  Latijn!... - op zoek 
naar "de waarheid"...)

met deze fantastische film !

Χρo ferens

wat je via de canon niet, maar via

YouTube wel kunt leren

dat het nochtans het Boek v/d Wonderen v/d Wereld

was geweest, van Marco Polo, wat Columbus al op
jonge leeftijd zo had geïnspireerd

en dat je dat nog steeds, in modern Nederlands, kunt
lezen en ontlenen in je eigen bieb, nu, op je eigen
jonge leeftijd...

maar je kunt natuurlijk ook de film kijken uit 2007, 

of de miniserie uit 1982, wat je wil...

of je kunt de Verwoesting van de West-Indische Landen

ontlenen in diezelfde bieb, een prachtig boekje uitgegeven

in het Columbusjaar, nu meer dan 20 jaar geleden... (kan

ik me vreemd genoeg nog wel herinneren, in 1992...)

felle kritiek van een bevlogen pater Dominicaan,

gruwelijk beeld van wat zijn tijdgenoten-Spanjaarden

aanrichtten onder de lokale Amerikaanse bevolking, 
de eerste vijftig jaar na 1492, meteen een aardig beeld 
van wat daar leefde en verwoest werd, aan Inca's, aan 
Maya's en andere zeer hooggestemde culturen...

Bartolomé de las Casas, onthoud die naam!

zijn geschriften gingen al rond begin 16de eeuw

en wakkerden hier mee de anti-Spaanse gevoelens 
aan, in onze Nederlanden! - terecht, lees maar na, 

gewoon hier online, op het internet!

of lees Howard Zinn: A Young People's History
of the United States, eerste hoofdstuk, gewoon
als Google-boek...

sta stil bij Columbus' handtekening, vraag je af op 
wie die meer leek, op Job Cohen of Johan Cruyff, 
of het zou hebben gekund dat ie een jood was...

zoek plaatjes van Ferdinand en Isabella, grootouders langs

moeders zijde van onze Karel V: zou het echt kunnen dat zij, 

- zo vroom, zo kuis - de opdracht gaven tot zulk 'n goudzucht, 

zulke afschuwelijke moordpraktijken in naam van God en Oran... 

euh Spanje, of daar in elk geval, hun eigen gewin op zak, de 

oogjes dicht voor knepen, de handen streng gevouwen?...

zoals ze dat ook deden voor de vervolgingen, in eigen land,

van moslims en van joden... (was het dáárom dat Columbus

mistig bleef over zijn eigen afkomst?...)

zouden we Howard Zinn werkelijk mogen geloven?

zouden we ons écht zo tot 'honesty in history' 

kunnen brengen?... bestaat dat wel?...

Servus Sum Altissimi Salvatoris, 

Christobal Mayor de las Indias

Dienaar van de Hoogste Heiland,

Christoffel de Grote uit de Indiën, 

zag Christo-pher zichzelf,

Christus-drager...

God heeft mij naar Indië gestuurd zodat ik 

mijn grote licht over de wereld kan laten schijnen...

eerst nog zijn eigen scheepsjournaal 'ns ter hand nemen?

(de kopie althans die de las Casas het nageslacht bezorgde...)

wat ie nog meer daarin beweerde en claimde...

de profetieën aan het einde van z'n leven...

of toch maar liever meteen die cartoon?

Blind?

kijk nu nog eens goed naar deze kaart

geel = NVA

donkeroranje = CD&V (Nl. christendemocraten)

lichtblauw = VLD (Nl. liberalen)

lichtrood = Sp.a (Nl. sociaaldemocraten)

lichtoranje = CDH (Fr. christendemocraten)

donkerblauw = MR (Fr. liberalen)

rood = PS (Fr. sociaaldemocraten) 

zou iemand mij willen uitleggen
WAAR zich de zgn. linkse meerderheid
bevindt??? 

sinds wanneer gelden christendemocraten
als linkse rakkers?...

ik zie alleen een groot en overwegend RECHTS 
denkend België - alleen dat rode staat wèrkelijk 
voor een linkse politiek

laten we SVP eerlijk blijven, zeg !!

V V V

of 1914-2014

of de Deugd, de Ethiek die het inderdaad
moge halen op al te lang grof en schaamteloos
verbaal en ander uiterlijk en innerlijk Geweld 

Vicit Vim Virtus - duimen maar!!

(laat vooral de kaarten voor zich spreken...)

Antifoon

vandaag gehoord op de radio, niet 
in deze, maar in een andere versie

ik vind alleen deze nóg mooier

met de oortjes op, diezelfde bus...

soefi, dacht ik, maar het is christelijk
libanees christelijk, orthodoxe kerk

een antifoon (inleiding van psalm)
gezongen op Goede Vrijdag en
zeer geliefd

vandaag is gehangen aan een boom
hij die hing de aarde boven de wateren
de koning der engelen is getooid met
een kroon van doornen
hij die de hemel in wolken wikkelt
is gewikkeld in het paars van spot
hij die Adam bevrijdde in de Jordaan
wordt geslagen in het gezicht
de bruidegom der kerk genageld
aan het kruis
de zoon van de maagd doorboord
met een speer
wij aanbidden uw passie, o Christus
toon ons ook  uw glorieuze verrijzenis

trof me, kwam op bijzonder moment
tussen alle overpeinzingen

Die van mij

twee vrouwen op de bus
al voor de tweede keer zitten ze
dichtbij ons, vorige keer achter,
nu vlak naast ons

de ene jong, de andere oud
nagenoeg tandeloos, lange 
rode regenjas, beduimeld

komen, al voor de tweede keer,
vorige keer net zo, terug van bezoek
aan "die van mij" in de gevangenis

gevangenis van Tilburg, dépendance
van de strafinrichting Wortel sinds 2010
- lees ik op wikipedia...

de jonge vrouw is bang dat ze zwanger is
ze wil graag een kindje, maar liever eerst
een appartementje, en werk, en dat die van
haar weer vrij is...

ze praten mooi, zacht, over liefde en leven
nog wonen bij je moeder, en dat als ze nu zwanger
zou zijn, ze haar kind zeker van haar zouden afpakken...

de oude vrouw de jongere duidelijk tot steun
viel me vorige keer al op

aan het Warandeplein stappen ze, net als toen, uit
de jongere de oudere nog wijzend op de diverse
justitiehuizen daar ter plekke, de gevangenis
bijvoorbeeld, links van het plein

nooit opgemerkt

nooit gezien

en al zo vaak daar voorbijgereden
zo vlak bij het grote, bekende theater
het park...

je leert wat, op zo'n bus

Hobbies

write a text of about 15 lines 
about your own hobbies

luidde de opdracht...

hieronder het resultaat
nog onverbeterd


* * *

What I hate, what I like, what I write! 

My hobbies are reading and writing, playing with my lego collection inside and gardening on my terrace outside. 

The hobby that I love doing most is writing, and I’m courantly working on the first part of a fantasy trilogy. I love all the different ways there are  to wright something down on paper, and I change sometimes from one style to the other, because I think that makes a story a little bit airy, and more interesting too. I change, however, never ever from one theme to an other in my books. For instant, a fantasy tale will not change suddenly into a romance, at half of the story. (In case of a romance, it will not be even seen in one book of a trilogy! For I dont like romances, especially not if they become to get to detailed!) No, I dont like it!

Another thing I’m not fond of is SMS - language. I simply abominate those half - written, half - not - written words. No, I dont like it!

Sometimes I feel like I’m going to madness by seeing things like this. Then I will bubble over and write it all down on paper, as a song!

But, after all this, believe it or not, there are things I do like! I do like old trees. I do like tales about dwarfs, knights, towers and castles, I like everything that is beautiful to see, I like simple things rather than the most new telephones, I like good stories with good figurants and with a lot of swordfights, I like forests, big dangerous swamps, fine detailed drawings, I like Pieter Breughel, an artist who made beautiful paintings at the end of the middle ages, (I like history, you now!) I like the smell of winter, and the colours of automn, and, at last, I like the fact that no one understands me, because that means that I can be how I want to be, O, THERE IS SO MUCH THAT I LIKE!

Verspringer

foto van enkele weken terug

Panisch

"Panisch word ik ervan!"

waarvan?
van meidoornspinselmotrupsen !
de hele Wageningse Bovenpolder
- waar wij vanmiddag even langsliepen,
enkele uren voor atletiek - zat er vol van !

bijzonder eng !

en inderdaad ging daarvan een erg
unheimliche sfeer uit, in het hele gebied
voelbaar

hallucinant hoevéél het er waren !

Daphné, Raphaël

kan aan het wikipedia-lijstje liggen
maar na een avondje zoeken naar
nieuwe, jonge chansonniers en
chansonnières, houd ik er
slechts eentje over
eigenlijk

nou vooruit, twee !

(maar wel erg mooi...)

Die ene rots

opgestaan, na de emoties gisteren,
met dit nieuwe lied dat uit de pen rolde, 
en dat zo ongeveer moet gaan klinken

"als dat burgerlied van Hannes Wader:
Das tut nichts dazu..."

Die ene rots, die bleef bestaan!

Aan de kust raasde de grote zee, en hij die hem zag was met grote vrees vervuld... En de vele schepen dreven op het water, hun trotse boegen goud verguld.

De vele schepen, en ook de grote zee, dat was waarmee men dweepte, iedereen deed mee, iedereen deed mee!

Van de kust was een rots in zee gevallen, die daar eeuwig bleef liggen, in de grote zee...

En die ene rots is nooit in de zee vergaan, nee, die ene rots, is daar altijd blijven staan, eeuwig blijven staan!

De vissers aan de kust spraken over zee en over schepen, de rots werd niet gezien. Was dat de grote fout wellicht, was dat de fout misschien?

Ondertussen raasde zee en voeren schepen steeds weer af en aan, maar ook de rots, ook de rots, die bleef bestaan!

Aan de kust had een oude visser zijn makkers bij zich geroepen en wees op de rots, staande in de zee, o, zo trots!

En hoe de zee ook raasde, die ene rots, die bleef bestaan, de rots, die bleef bestaan!

En al de schepen, die er tegenaan sloegen, zijn met man en muis vergaan, DE ROTS DIE BLEEF BESTAAN!! 

Luchtiger

morgen Frans starten met Montand
vrolijk aperitiefje om hem helemaal te 
leren kennen, na Manon vanavond, 
luchtiger - wat zong hij toch mooi...

 Toen we 'n goede ochtend vertrokken
Toen we vertrokken op de wegen
Op de fiets 
Waren we 'n stel goede vrienden
Er was Fernand, er was Firmin
Er was Francis en Sébastien
En nog Paulette

Wij waren allen verliefd op haar
We voelden dat we vleugels kregen
Op de fiets
Op de kleine wegjes van de aarde
Beleefden wij vaak de hel
Om maar niet de voeten op de grond te moeten zetten
Zo voor Paulette

Moet zeggen dat zij haar hart eronder zette
Zij was de dochter van de postbode
Op de fiets
En sinds zij acht jaar was
Had zij al gereden, hem volgende, 
Alle wegen van de omtrek
Per fiets

Toen we de rivier naderden
Lieten we in de varens achter
Onze fietsen
En dan rolden we in de velden
Lieten wisselend ‘n boeket ontstaan
Van sprinkhanen, van vlinders
En van kikkers

Wanneer de zon aan de horizon
Op alle struiken tekende
Onze silhouetten
Kwamen wij uitgeput tevreden terug
Ons hart nochtans een beetje vaag
Dat we niet eventjes alleen konden zijn
Met Paulette

Heimelijk haar hand nemen
De vrienden ’n beetje vergeten
De fiets
We zeiden tot onszelf: da’s voor morgen
'k Zal durven, 'k zal durven morgen
Wanneer we weer de weg op zullen gaan
Op de fiets

Urker kracht

wat achtergrond vandaag bij 

ons uitje van afgelopen vrijdag:

de historische hanzestad Kampen

en drooglegging van de Zuiderzee

en het prachtige portret van Urk

dat Frederieke Jochems maakte

in haar documentaire Zout Zoet

(Golo fel na afloop, hij zou een 
boek gaan schrijven, zeker weten, 
ooit: "Nazi-Nederland. Het Ware 
Verhaal van Urk!"...)

en daarom wij, geheel verbonden,

na afloop telkens opnieuw,

krachtig zingend:

Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht

in het bloe-oed van het Laa-am

Daar is kracht, kracht, wonderbare kracht

in het dierbaar bloed van het Lam

Filosofie

al vaker heeft ie me gezegd dat 
hij regelmatig filosofeert en die
gedachten eigenlijk aan het papier
zou moeten toevertrouwen

bij deze een krabbeltje dat gisteravond 
laat in bed tot stand kwam en nog niet 
helemaal af is - moest ik er wel bij
vertellen...


* * *

Wijsheid
Wijsheid is dat wat één individu bedacht heeft 
en waar hij of zij volledig van overtuigd is. 
Het volgen van een wijsheid van een ander kan
leiden tot slimheid, dwaasheid of domheid.
Dat wat de één als een wijsheid beschouwt,
ziet de ander als een dwaasheid, maar toch IS 
elke gedachte die een individu heeft bedacht en 
waar hij of zij volledig van overtuigd is een
wijsheid, of die nu gruwelijk of prachtig is,
goddelijk of wetenschappelijk.

Deel acht

Deel acht
De nacht van kobolden en Elfen

Melchiorn, de tovenaar, en Oldewei reden door het duistere woud. Mist hing over hun pad, de wind blies zachtjes door de toppen van de vele sparren, en er was niets dan stilte… De bomen sloten zich als schroeven rondom eenieder die voorbij ging en lieten geen zonlicht door… De lucht werd beklemmend...

Stilte.

Schaduwen werden schrikwekkend groot, tot ze alles verzwelgende beesten leken, om dan ineens te krimpen en te verdwijnen, voorgoed...

Stilte.

“Sinds het verraad van de Zwarte Vrouwe is dit bos veranderd…Het is duister, en doods!”, zei Oldewei fluisterend, alsof hij bang was dat de wind meeluisterde. “Niet alles is veranderd, mijn vriend, niet alles...", sprak de magiër, en daarna: “Zie, de tocht van de Elfen, door dit zieke woud!” En inderdaad, tien meter voor hen vlogen honderden kleine Elfjes voorbij. Toen ze lucht kregen van hun toeschouwers, kwamen ze eerst schuchter en dan nieuwsgierig even kijken. Oldewei, die nog nooit een Elf gezien had, was verbaasd.

Ze waren zo klein en dun dat ze op één hand gedragen konden worden. Ze droegen groene gewaden, die hun voeten en armen open lieten, en schoeisel van zachte stof. Alles aan hen leek van een boom of een struik te komen. De neus was een tak en de vleugels waren bladeren. Hun haar was blond en glad en schitterde in de zon, ze hadden blauwe ogen die van links naar rechts, van onder naar boven flitsten.

De Elfjes gingen op Oldewei’s schouders zitten, of trokken speels aan diens haren. Anderen speelden al giechelend en kirrend verstoppertje in Melchiorns baard. “Dit zijn nog maar jonkies”, zei hij, “hun ouders zitten verderop.” Oldewei keek en zag grotere Elfen naar hén kijken, met dezelfde vriendelijke trekken als hun kinderen. “Ze zien er allemaal zo lief uit...  Zijn er soms geen slechte Elfen, Melchiorn?” “O, jawel... Er zijn de Gurluks, kobolden...” Die laatste zin sprak hij fluisterend uit, en terwijl hij het zei, betrok zijn gezicht. “Elfen die zich niet meer met bomen en poelen bezig hielden, maar begonnen te graven in de vuile aarde om goud en edelgesteente te vinden... Ze groeven steeds dieper, terwijl ze hun vleugels en de glans van hun ogen en haar verloren... De Elfen zijn het puurste en zuiverste ras ter wereld, en daarom haten de Gurluks hen. Ze proberen de Elfen op elke manier te kwetsen...” “Hoe dan, Melchiorn?” vroeg Oldewei. “Door hun kinderen te doden…!” Melchiorn had het nog maar net gemompeld, of ze voelden beweging in de aarde. Plotseling braken handen de grond open en verschenen fel behaarde armen en klauwen die door de openingen uitstaken en in het wilde weg grepen... Voorbij vliegende Elfen-kinderen werden vastgepakt en dood gedrukt! Het speelveld was in een slagveld veranderd! Oldewei trok zijn zwaard en probeerde de plotseling opgedoken kobolden terug in hun holen te dringen, Melchiorn sloeg met zijn staf in het rond, en de Elfen-ouders trokken hun kinderen uit de klauwen van de Gurluks… Steeds weer trok de half verborgen vijand zich terug en steeds weer kwamen andere handen uit de gaten te voorschijn... De kobolden drukten de kinderen brutaalweg dood en smeten de lijkjes op de grond... De volwassen Elfen zochten radeloos hun overgebleven kindjes bij elkaar en vluchtten... Oldewei werd bij zijn been gegrepen en onderuit gehaald. Hij stond op en zag nog net de laatste Gurluk in zijn hol verdwijnen. De wind blies zachtjes door de top van de hoge den...

Stilte.

Onderwereld

 

morgen gaan wij de Aneïs lezen, 
Zesde Zang: Aneas' tocht naar
de onderwereld !

- in de zeer aantrekkelijke proza-vertaling 
van Maximiliaan Augustus Schwartz - 

nooit zelf op school behandeld gekregen

hoe heerlijk is het op eigen houtje tot
veel diepere, veel zinniger inzichten
te komen, veel meer verbonden met
het leven zelf, het dagelijks bestaan

hoe heerlijk te ontdekken wat de afbeeldingen
waren in de tijd van Grieken en Romeinen zelf 
- niet die hellen die wij gewoonlijk tekenen
en die het collectief geheugen verzieken en 
besmeuren

die ons afleiden van wat nog steeds actueel is
bijvoorbeeld als het gaat om levenskeuzes, 
daden en wat daarvan de gevolgen zijn, 
nu en in het leven hereafter...

driekoppige hellehond

veerman Charon

drie voornaamste onderwereld-rechters

Hades zelf, en zijn vrouw Persephone

in 1917 al schreef M.A. Schwartz:

"De wettelijke bepaling, die bij het eindexamen der gymnasia 

het vertalen van ongelezen stukken uit de klassieke schrijvers 

tot eisch stelt, heeft het noodlottig gevolg dat bij het onderwijs 

de vertaalvaardigheid vaak meer wordt nagestreefd 
dan begrip  en toeëigening van het gelezene"...

Sterrenstof

mooie film zien?
probeer deze 'ns !

verfilming van boek van Neil Gaiman
die al vaker ons pad kruiste...

Ja hoor

het nest gevonden
en de vogel gezien

denken wij toch 

en de smaak te pakken: misschien lopen we wel,

in zomer of najaar, het Zuiderzeepad samen,

te voet, met 'n tentje... 

Op naar Aeneïs

eerste verkennende stapjes
vandaag inderdaad gezet

mooie foto gevonden om dat al 
goed in de geest te verankeren

of wat dacht je van de jeugdfoto's...

Weifelen?

binnenkort Pastor & Oves
herdershoofdstukje voor Latijn

kan misschien voeren tot Vergilius'
Bucolica, of Theokritos' Idyllen...

tot de Aeneïs al?...

jaren geleden al The Odyssey
gezien - prachtige film ! - kan
dus niet zo moeilijk zijn:

eerst dit voorfilmpje 
en dan de versie van Venturini
op YT in het Engels, maar via bol.com in het 
Italiaans te zien met Nederlandse ondertiteling !

mmm...

Zouden we

aanstaande vrijdag?

Apart

wat is het mooi, Kampen !

ik zoek twee foto's uit, in de 
hoop het over te brengen...

Vierslippig

het begon met Buitengewoon
en eindigde met Roggebotzand

plannetjes voor een uitje !
met de trein naar Kampen
dan op de fiets naar Vossemeerdijk
zeearenden zoeken (die helaas niet 
meer broeden...), en vierslippige 
aardsterren in het bos,
wat verderop

en 'n bezoekje brengen aan Roggebotstaete

bij voorkeur op een mooie zonnige maandag
om te overwegen wat die zoal doen op hun
wekelijkse natuurwerkdag en verder nog
zoal

kunnen we misschien ooit eens terugkeren
mocht het bevallen

wat hebben zij mooie plannen, zeg !