Wat als

o p r o e p ( 2 )

Nederland: 23

België: 9

Verenigde Staten: 6

Duitsland: 2

Mongolië: 1

laat je eens iets horen?

J'aime la vie

wat was dat toch eigenlijk wél mooi !
wat deed ze dat goed 
wat was die tekst lief !

hadden wij er toen maar 
de vertaling bij gezocht...

Ik zie mensen gekromd lopen

Alsof het leven ze 'n nul geeft

Ik, ik ben vijftien en ik zeg je

Whoa who... ik houd van het leven!

Ik houd van het leven... het hele leven

Je moet erin geloven, ik heb ook hoor

Flitsen van hoop en slapeloosheid

Maar al bij al, bij elkaar opgeteld,

Houd ik van de horizont

Ik houd, ik houd van het leven

Ook als dat dwaasheid is

Ik houd, ik houd van het leven

Bravo voor de uitdaging

Ik houd, ik houd van het leven

Neem het me toch niet kwalijk

Ik ben zo geboren

Ik houd, ik houd van het leven

Whoa... en ach wat

Als het wat te veel regent op mij

Whoa who... jij bent er!

Tegenover Jacques Brel en voor Mozart

Voel ik me klein, ‘n kakkerlak

Ik ben niks anders dan een stofje

In dit universum

(Da’s het leven – het leven, 't hele hele leven)

Maar zodra je van me houdt en naar me glimlacht, 

ontketent mijn vreugde zich tot in het oneindige,

er is meer dan Brel, meer dan Mozart, 

mijn leven herstart!

Ik houd, ik houd...

En voor de dagen dat 't niet gaat

Heb ik een truukje bedacht:

Ik reken op jou!

Het leven... als jij er bent!

o p r o e p

je vraagt je dat vaak af, wie toch je vaste lezers zijn

- anders dan andere bloggers, krijg ik weinig reactie

op wat ik schrijf, maar in de statistieken merk ik wel 

het een en ander: dat ik in afgelopen maand wel 791 
keer gelezen werd in Nederland, 68 keer in Amerika, 
52 keer in Duitsland, 14 keer in België, 7 keer in Polen,

5 keer in Frankrijk en ene keer in Rusland zelfs!

wie zijn toch die lezers? 

de trouwsten, per dag, een dertigtal in eigen land, een

tweetal telkens in Duitsland, en tien of zo in de VS

wie zijn jullie? wat verenigt ons?

al lang broed ik op een manier om in contact te komen

hierover iets te schrijven, de stilte te doorbreken,

gelúid te krijgen bij zoveel statistiek - 't is af en toe 

eenzaam, dat vele schrijven, bereik j'er wel iets mee?...

ach, ik klink veel te droef!

zo erg zit ik er niet mee

je doet het om de schoonheid zelf !

maar toch...

zou het niet fijn zijn om al die lezers

- voor zover mogelijk -

eens te verzamelen ?

elkaar te leren kennen ?

is dit een idee: dat we met z'n allen eens gaan wandelen

met een schaapherder, een hele dag lang, ergens bij Goirle, 

bezuiden Tilburg, op de hei - waar wij al iedere veertiendagen 

- straks weer - op woensdag telkens zo mooi de verbinding maken, 

tussen noord en zuid, over alle grenzen heen...

wie doet mee ?

Natuur i/d stad

van Leiden naar Utrecht naar Den Bosch !

via stobbenwallen en laagveenmoerassen naar
de moerasdraak in het zuiden...

wat heb ik toch weer prachtige inspiratie opgedaan, 
vanmorgen, voor tochtjes buiten waarin zo heerlijk
natuur en weten, cultuur en beleven speels hand in 
hand samen kunnen gaan !

stiltewandelingen in Utrecht, de Moerputtenbrug in
Den Bosch, de Groene Vesting-tochten eromheen
- fietsend of op een Segway-roller -, of nog de
Binnendieze in de binnenstad...

(met dank aan de NCRV die zo gul haar schitterend
gemaakte, pas drie jaar oude, natuurfilmpjes - zo rijk 
aan subtiel detail! - laat rondcirkelen op het internet...)

Scheldeslag

in Bergen-op-Zoom 'n groot oorlogskerkhof voorbijgereden, 
vertelde opa nog, Canadees-Brits, kon je duidelijk zien, of 
ik wist wat daar gebeurd was, slag om de Schelde?...

klopt!
en vreemd! - want hoewel "een van de moeilijkste 
gevechten van de hele oorlog" is ie nauwelijks
in het collectieve geheugen ingebrand

"essentieel om de geallieerde legers van voorraden
te voorzien waarmee de operatie op het front in 
West-Europa kon worden voortgezet"...

àls er al over gesproken wordt, dan gebeurt dat hier
vooral in termen van het eigen leed geleden ten bate 
van Antwerpen...

indrukwekkende filmpjes gevonden:
over de vliegende bommen toen (waarover ik als kind zo vaak heb horen praten, 
nu zie je plots in welke context ze vielen en wat dat zo betekend heeft, in de beleving van familieleden
die niet ver ten zuiden van dat Antwerpse front leefden, toen!...vandaar natuurlijk dat dat zo vaak terugkwam!), 
over het luchtafweergeschut dat de V1's uit de lucht moest plukken, over de noodzaak inderdaad 
om in Walcheren de dijken (met burgerbevolking erbij) te bombarderen...

twee maanden van diepe ellende, waarbij meer dan 6.000 Canadezen zijn omgekomen, 
van de Britten vind ik zo gauw het getal niet (1284 graven in elk geval), en 158 Zeeuwen...

men spreekt vaak van de hongerwinter en goed toen kwamen 20.000 mensen om
maar vaak vergeet Noord-Westen toch wel hoezeer ook in Zuid en Oost geleden is
misschien minder door het eigen volk
maar niettemin door... mensen!

een eenvoudige klik op de Nederlandse kaart van
Traces of War volstaat !

Vensters

- mama, ik denk dat ik graag Geschiedenis wil studeren, later...

je schrikt toch even, wanneer ie je dat toevertrouwt,

bij het oversteken van de straat, onderweg naar Leiden

(we zouden met oma & opa het RMO bezoeken, het werd

een erg leuke middag, met 'n zonnige stadswandeling toe...)

bleef heel het weekend hangen, knagen, woelen:

we geven hem toch geen valse hoop?...

waar dan: in Leiden? in Utrecht? Groningen?...

net nu ook van diezelfde oma & opa, mijn ouders, wat 

krantenartikeltjes toegestopt gekregen, met o.m. daarin

dat Cambridge zo opmerkelijk anders zou zijn, anders

dan universiteiten in het eigen land: "In België is begrip ver 

te zoeken en roep je met autisme nog een stigma over je af"...

dan Cambridge: "Het percentage mensen met een ASS ligt 
er onder academici erg hoog. Het is hier acceptabel om je 
volledig op je discipline te storten. Alles wordt er voor je 
geregeld: je was, je plas, je maaltijden. Het enige wat je 
moet doen is naar de les gaan, nadenken en essays

schrijven" !

maar zo makkelijk vind ik het toch niet - kan aan mijn eigen

autisme liggen... - om iets daarvan terug te vinden op de bladzij

van Cambridge's Disability Resource Centre...

dan Leiden: hun Fenestra Disability Centre !  - dàt spreekt aan !

dat springt eruit ! - veel meer nog dan het programma Handicap... 

van de Universiteit Utrecht (vlakbij huis!...) dat toch ook een erg 

goede indruk maakt (net als RUGroningen, maar da's ver weg!...)

Fenestra ! - geen deur, maar een venster gaat open

een venster van hoop, van vertrouwen dat het kan,

van ontspanning: je ziet plots dingen mogelijk worden,

met zoveel belangstelling, met zoveel talent: schrijftalent,

animeer- en filmtalent, wat voor boeken kun je daarmee

niet schrijven, programma's maken, films, documentaires...

over zes jaar zijn we trouwens alweer zoveel jaren verder !

dus denk ik dat ik het aandurf om al 'n keer, wanneer

ie weer terug is van papa woensdag, naar dit filmpje

te kijken samen, kwestie van nog verder af te tasten

wat en hoe een en ander getriggerd wordt, al dan niet, 
als het allemaal wat dichterbij komt...

vensters op de wereld, nietwaar, piepen naar 

wat leeft en niet leeft, wat afstoot of wat trekt...

(het viel overigens op, tijdens onze wandeling, hoe stil Leiden is 

-  ook hier genoot mijn jonge zoon enorm van, in het geheel niet onbelangrijk!!... 

Utrecht, dan wel dichtbij, kan op dat vlak geen enkele concurrentie bieden, 

o wat is ie er vaak, binnen de kortste keren, compleet van slag!...)

ik denk dat ik zelfs Natuur in de Stad

eens met hem zal bekijken, als de eerste

ronde bevalt tenminste...

Pancratius

kerken, ze zijn zeker in Nederland
zelden nog wat ze ooit waren

maar trekken steeds opnieuw
hetzelfde publiek wel, als toen

voor etentjes nu, congressen,
concerten, symposia, open dagen
van de universiteit...

ontheiliging van oude cultusplaatsen
door rijke burgerlieden, de praal
belangrijker dan het hart

al sinds de tijd met name dat kerken
kathedralen wilden zijn...

als in Leiden de Hooglandse die de 
Pieterskerk naar de kroon moest steken
maar daarin jammerlijk mislukte

kathedrale flamboyante ambities, ja dat zagen 
wij goed, op onze wandeling daar, vorige vrijdag
toen we er langs liepen, 'n mooie zonnige middag, 
met oma en opa op stap...

wat je ziet op deze bladzij zijn foto's van de 
binnenkant, wat je er nu ziet, binnen - ik plukte 
ze van de site hooglandsekerk.com, makkelijker te 
vinden dan leidsebinnenstadgemeente.nl, webstek 
van de Protestantse kerk die er ook dienst houdt, 
zo nu en dan...

toch moet je maar 'ns, een verloren maandag,

plaatjes kijken van andere Pancratiuskerken, zo 

talrijk verspreid ooit in onze Nederlanden, en in 

Duitse streken! - zelfs in London, vlakbij het station 

met dezelfde naam, vind je St Pancras Old Chruch

believed by many to be one of the oldest sites of 

Christian worship in England...

het treft: altijd weer kleine kerkjes zijn het, altijd weer
zie je Romaanse elementen, vaak ligt een fort vlakbij, 
of zijn er wierden, ophogingen, net als in Leiden 't geval
is - die Burcht ernaast, dat is me nogal 'n heuvel zeg !

ga maar kijken: van Mesch tot 's Heerenbérg tot Godlinze, 
van Poortvliet tot Enkhuizen, zelfs Tubbergen speelt mee 
- overal hetzelfde beeld !! - Vlamingen, vergeet Kraainem 
niet, Sterrebeek, Ranst, Zelk, Widooie, Putten !...

zou het télkens gaan om compitalia, heilige plekken bij oude 
kruispunten, waar verschillende wegen samenkwamen, en 
Romeinen al Lares Compitales lieten vereren in de plaats 
van Keltische godheden oorspronkelijk, bomen vaak...

die hadden toch ook cultusplekken altijd bij de samenvloei van 
twee rivieren, als in Leiden om het hoekje Oude en Nieuwe Rijn...

zou je 't nog kunnen voelen, die oudste heilige geest daar, wanneer 
je er eens Cantates gaat luisteren, een mooie lenteavond op zondag 
binnenkort?

of moet je dan liever naar zo'n Leidse Koorboeken-concert toe, rond 
Hemelvaart misschien, maar zijn die niet in de Pieterskerk, helaas...

ik zou die heilige getijdenzangen, aangeheven zeven maal per dag
tot heil van wie ze sponsorde, toch liever horen in de kerk waar ze
door het Leidse kruim ooit tot hun meest waanzinnig-fijnzinnige 
hoogten moeten zijn omhoog gestuwd - o, wat 'n machtsstrijd 
moet dat geweest zijn, vlak voor hun val in de Beeldenstorm !


In mei brengen Egidius Kwartet & College in vier concerten de muziek ten gehore, die
opgetekend werd in de roerige dagen rond en in jaar 1566, het jaar van de Beeldenstorm. 
Terwijl overal in de Nederlanden  beelden, schilderijen en boeken vernield werden, en er alom 
grote angst en onrust heerste bleef men in de Leidse Pieterskerk doorgaan met het zingen van 
hemelse, bijna onaardse mooie muziek. 

! ! 

Zangmeester Joannes Flamingus schreef in die jaren een serie prachtige Maria-motetten. 
In het Koorboek dat in die crisistijd werd gemaakt vinden we nog meer onthechte, 
‘onaanraakbare’ stukken van beroemde en minder beroemde componisten.  

Tijdens de concerten wordt u als publiek als het ware meegenomen naar het jaar 1566. Rondom u 
en de zangers hangt een onheilspellende sfeer, maar de muziek die gezongen wordt trekt zich daar 
niets van aan, die blijft wonderschoon en gericht op het eeuwige.

In die vervreemdende sfeer staan de zangers in hun rode toga’s in een cirkel in het midden van de 
u als publiek zit er omheen, en maakt als het ware deel uit van de ‘tovercirkel’ waaruit de polyfonie 
meeslepend en troostend opklinkt.


entree €26,50 p.p. 

en opgelet, er is voorbehoud:
"we zoeken nog wat financiële support..."

de fijne luiden van nu, ze leggen toch liever 
iets andere accenten

Eilanders

zoals Wolkers op Texel woonde
zo woonde Bergman op Fårö

Ingmar Bergman, gisteren op de ntr

schapen-eiland, veer-eiland (Får-ö) allebei 
met zelfde type vuurtoren !  -  er zijn wel 
meer gelijkenissen: religieuze opvoeding, 
openlijke erotiek...

op Texel kun je 't Paradijs van Wolkers fietsen
op Fårö eind juni naar de Bergmanweek, ieder 
jaar weer, met veel te doen voor jong talent !

opmerkelijk veel aandacht geven ze kinderen !
heel vrolijk, heel blij, heel warm, heel eenvoudig, 
heel dichtbij !

heel anders dan het portret van het genie dat
geschilderd werd in genoemde documentaire:
eenzaam, teruggetrokken, de grote man
bizar bijwijlen...

Ingmar Bergman often talked of surrounding himself with 

performing and creative artists here on the island of Fårö. 

My father imagined that, following his death, the estate 

would continue to be a meeting place for people who work

with music, film, photography, theater and literature. The 

houses are also well suited, I think, for scholars, non-fiction 

writers and journalists.

schrijft zijn dochter Linn Ullmann op haar tweede

website (zelf schrijfster zoekt ze mee naar nieuwe 

bestemmingen voor de huizen van haar vader: a 

place of work, inspiration and contemplation 

bij voorkeur - zij was bij hem toen hij stierf...)

hoe anders !

de bewonderaars, of de geliefden - wie zit het 

dichtste bij de waarheid? 

misschien eens afreizen

komende zomer al ?

Ooibostocht

reigerkolonie gevonden !!
alleen lastig te fotograferen
(met iPad...)

Kasteel MOC

MOC :  My Own Creation
MOCstars : Lego MOCs That Rock !

zelf bedacht kasteel, met een zelf
op YouTube gezocht middeleeuws 
melodietje er vrolijk onder !

aan die vervelende streep rechts wordt nog gewerkt!...
(moest ik vermelden)

Kemphaankraag

of een klapekster zien?
- kans is klein -

een kemphaantje?
- langs het Jan Blankenpad... -

en ik maar denken dat kemphanen die zijn
waarmee ze vechten

ze worden in het Engels ruff genoemd
net als bij hen de halskragen ook 
bij ons molensteenkraag...

die bijv. Filips III (El Piadazo, de Vrome !...)
zo opzichtig onnozel om had op het
schilderij van Velazquez